Son Açıklanan verilere baktığımızda; Euro bölgesinde enflasyonun Kasım 2008 den bu yana en yüksek seviyelere çıktığını, buna mukabil işsizliğin ise birçok Avrupa ülkesinde yüzde 15’lerin üzerinde olduğunu (İspanya yüzde 20) görmekteyiz.
ECB bir yandan yükselen enflasyonist baskıya karşı faiz silahını kullanmak isterken, işsizler ordusuna katkı yapma riski nedeniyle eli kolu bağlı kalmış, klasik kuramlarla işi çözemez hale gelmiştir.
Bunun yanında Türkiye verilerine baktığımızda, yükselen ciro ve sipariş endeksleri, sıfıra yakın giden ve yıllık bazda düşen enflasyon eğilimi, Avrupa’nın birçok ülkesine göre düşük kalan işsizlik oranı (genel seviyesinden çok yukarda olmayan), artmakta olan kapasite kullanım oranları ve istikrarlı finansal yapısı dikkat çekmektedir.
Bu durumda döviz girişinin artması nedeniyle TCMB alım ihale miktarını artırmıştır. BDDK verilerine göre son bir aylık dönemde yabancının elindeki bono miktarı yüzde 12’nin üzerinde artış gösterirken, takas verilerine göre hisse adedinde de 15.699.300 ile rekor kırmıştır. Kısacası yabancı istikrarlı olarak Türkiye menkulü alıyor.
Yıllık devlet tahvili faizi yüzde 7.80, beklenen enflasyon yüzde 6 seviyelerindedir. Kısacası reel faizler yıllık yüzde 2’nin altındadır. Bu faize bile alım gelmesi TL’nin önümüzdeki dönemde daha fazla değer kazanacağı beklentisinden olabilir. Bunu zaman gösterecek.
Bu durumda kafama şu soru takılıyor; Hasta adam Avrupa’nın hisseleri neden bizden daha pahalı? Piyasa değeri defter değeri, fiyat kazanç oranları açısından karşılaştırdığımızda, hala yolumuz var görünüyor. Piyasalarda risk alanlar Türkiye’nin notunu çoktan yatırım yapılabilir seviyelere çıkardılar bile...
Saygılarımla,
Hikmet BAYDAR
www.3-goz.com